Zeilboot helplijns bevriest zonder wind in zeilen. De autostalletjes zonder benzine. En zelfs sterke vrouwen eindigen de kracht.
De wereld in het gezin is onvergelijkbaar beter dan domme mannelijke gerechtigheid. Ik heb snel geleefd als 30 jaar oud gezinsleven, ik begon te raden dat vrouwen een ander soort leven zijn.
Ik heb me bedrogen. Bedrogen op school, bedrogen op het werk. Demonbende hersenen met boeken, tv. Zelfs familieleden en opa worden misleid. Ik ben opgegroeid in illusie, in de vreemde tijd van emancipatie en de matriarchy. Ik was misleid en ik was gehoord; Ik geloofde dat vrouwen hetzelfde zijn als wij — Heren. Ze kunnen ook in jeans en sneakers lopen. Be managers, schoolprincipes en uitstekende chauffeurs. Alles geconvergeerd. Gewoon een beetje verschillende fysiologie. Alleen de groei is iets lager, en het uiterlijk is mooier.
Ik onthulde het geheim, zorgvuldig verborgen door het systeem. We zijn verschillend. Het blijkt dat twee vormen van het menselijk leven naast de planeet parallel bestaan. Heren en vrouwelijk.
Ze zijn anderen. Ze functioneren bij een heel vreemd principe, ontoegankelijk voor ons begrip. Maar het is beter om niet te proberen te begrijpen waarom het zo is geregeld. Controleer het beter in uw familie.
Vrouwen werken aan aandacht, zorg uit haar man. Hun batterijen worden in rekening gebracht van aanhankelijke woorden en stille oprechte knuffels van de geliefde, die uit de lever komen.
Ze worden onvermoeibare generatoren van eenvoudige woorden: "Jij bent de enige en ik heb geen andere vrouw. Je bent een geweldige moeder van onze kinderen, ik ben zo blij dat ik je in het leven heb ontmoet. Je bent de beste. Hoe lekker je voorbereidt, mijn aanhankelijke schoonheid!".
De wind vult de varen van brigantines, de verlichtingsdruppels van regen vallen op de gedroogde aarde – dus verlevendig de eenvoudige woorden van de moe, uitgeputte dagelijkse familie routine vrouwen.
Ik kon het lang niet begrijpen dat er geen recht is in het gezinsleven. Een man leeft principes in relaties — een oog voor een oog een tand voor een tand. Als de uitgeputte vrouw naar haar echtgenoot komt en begint te knabbelen, boor dan in woorden, klampt zich aan om te verwijten, het gif van zijn emoties te vergiftigen, te slopen met zijn ongelooflijke emoties, het https://radiotuvoz.cl/2021/08/30/ministro-de-salud-enrique-paris-cree-que-no-se-pedira-un-nuevo-estado-de-excepcion/ betekent geen aanval. Het betekent dat het is niet nodig om te reageren op hit. In geen geval.
Het heeft net alarm gewerkt — Brandstof geëindigd. Batterijen ontladen. Laad me dringend in, mijn Heiland, mijn favoriet. Ik heb geen kracht om te leven zonder je aanhankelijke woorden, zonder je steun. Ik ben geglazuurd, mijn handen zijn verlaagd. Ik verander onvrijwillig in iets onaangenaams. Totale halve honderd wandelingen langs de met sneeuw bedekte paden, samen met jou onder het handvat. Slechts een paar minuten van uw aandacht. Luister naar mijn alarmen en opwinding die per dag is verzameld. Alleen alsjeblieft niet onderbreken, ruzie niet.
Raak de linkerwang, onderdanig het recht. Er is geen rechtvaardigheid. Kwam van het werk uitgeput om te slapen. Gedrukt geld en ontving een ander schandaal. Ik wil zeker antwoorden. Op zijn minst trots stilte en alleen lijden. Ik deed het, en werd verkeerd.
Moet leven volgens het principe: "Twee krokodillen vlogen – één groen, de andere rechter vloog".
Vrouw begon te stampen — Het betekent dat het tijd is om alles te gooien en dringend te gaan om haar te knuffelen. Spreek in de honderdste keer: "Wat zijn je mooie ogen, mijn ziel!". Praten oprecht uitstellen. HUTURA gaat niet door. Woorden voor excuses zullen alleen een grote storm veroorzaken. Die vertaald van vrouwelijke betekent: "ik geloof niet. Probeer het opnieuw. Probeer opnieuw alstublieft!" En in geen geval zwijgen. Hoewel het zo vrouw is en kan antwoorden.
We moeten overgaan, breken in het vuur van zijn verontwaardiging en red je geliefde, red de wereld in het gezin in zachte woorden, zachte slagen op het hoofd. Met hetzelfde gevoel, zoals de kleine zoon kalmeert, al zijn alarmen te nemen.
Er is geen rechtvaardigheid. Er zijn twee verschillende levensvormen. Er zijn vreemde, onverklaarbare acties die een gezin in harmonie leiden. Vreemd voor mannen, begrijpelijk en eenvoudig voor vrouwen. Maar er is geen vertalers. De meeste zijn in illusie.
De meeste blijven in de vrouwen van dezelfde mannen alleen met een beetje meer fysiologie. Blijf betrekking hebben op vrouwen, niet als dochters, zwak en fragiel, (ondanks hun opgraving emotionele silicium), maar hoe kan ik met muggaan. Roos, gerijpt. Ik verliet mijn moeder en nam de tweede moeder in vrouwen, alleen de deur, maar met dezelfde functies. De functies van de huishoudster en de bron van plezier als het ongetelbaar is.
Zelfs sterke vrouwen eindigen hun kracht, zelfs sterke families geven aan stromen. Als u vergeet om voor de kleuren te zorgen, zijn ze meters. Sterven, ze roepen om hulp. Ze zijn enthousiast voor het levenloze vocht van aanhankelijke woorden, complimenten, tekenen van aandacht. Tijd, aandacht die volledig is gericht op hen.
Ik werd vastgelegd door het gezinsleven, 30 jaar gevangen. In gevangenschap heb ik zeven kinderen geboren. Gedurende deze tijd was ik in staat om onbegrijpelijke taal te leren. Taal waarop de parallelle wereld van vrouwelijke beschaving. Was in staat om hun douane en moraal te verkennen.
De wind vult de varen van brigantines, de bliksem druppels regen vallen op het gedroogde land – dus de zachte, oprechte woorden van de moe, uitgeputte dagelijkse familie routine vrouwen. Alleen jij hebt dat de woorden van een man niet verspreiden met de zaak. Alleen dan zullen ze macht hebben.
